எல்லோருக்கும்,
                      எப்போதும்
                      வாய்க்காதன
                      எப்போதேனும்
                       வாய்க்கையில்
                      மகிழ்ச்சியில்  திளைக்க
                      தாகத்துக்கு
                      பருகும்
                      தண்ணிரே
                      விக்கிக்  கொள்வதாய்
                     நான்,  என்
                     இருப்பையும்,
                     இழந்தது ,
                     துப்புக்கெட்டதோ? 
                       

                  கூத்து  முடிந்தும்
                                          வேடம்
                 கலைக்க மனமில்லை.
                 கலைத்துப்   போடும்
                 புனைவுகளாய்
                 எதிர்பார்ப்புகள்.......
                மீள   முயல்கிறேன்,
                நிதர்சனத்திற்காய்
                நான். 

          மலர்ச்சாடியை
         பளபளப்பாக்க

         புளியோ
         பிராசாவோ
                      தேய்க்கிறேன்.
         தூண்டலும்
         தீண்டலுமான
         உணர்வை
         எச்சரிக்கையோடு
        அறிவு ஜீவியாய்
        தாண்டுகிறேன்
        அவ்வப்போது.
 

                சங்கடங்கள்,
                சந்தோஷங்களைக்
                காட்டிலும்

                சேகரமாகின்றன.

.

                உணரப்படும்
                வலியின்
               ஆறுதலும்
                மன்னிப்பும்
                மறைக்கவே
               அன்றி
               மறக்க  அல்ல.
  .            
              களவாடப்பட்ட      
              காயான
              பொழுதுகள்
             கனியுமென்று
              நான் .
             
 

                             என்ன இப்படி?
                             இளைச்சு, கறுத்து,
                              முடியெல்லாம் போய்'னு
                              வருத்தப்பட்டார்
                              அத்தை !
                              வரன் முன்னாடி
                              வாளிப்பாய் இல்லாமல்
                               போனதற்காய்.     

                   சம்பாஷணைக்கான
                   சங்கதிகள்
                   பரிவர்த்தனைக்கு
                   சாத்தியமற்றதாய்
                   உன்னிடமிருந்து   மாறுபடுகையில்
                   நிசமாக அல்ல
                  பாவனைக்கேனும்
                  காது கொடுக்க
                   முனைபவரிடையே
                  கால நேரம்  மறந்து
                 கொண்டாடுமிடத்து
                 குழந்தையாய்
                  நான்.

                           எண்ணச்  சிக்கலிடையே
                           என் கையில் ஒருதாள்
                           மடித்தேன்  மேலும்
                           மடித்தேன்,
                           பிரித்து மடித்தேன்
                           மடித்தும் , பிரித்தும்
                           கை அழுக்கேறி
                           காகிதம் கரேல் என்றானது
                           என்  கை? 

                                      தேவைகள்
                                       அவரவருக்கானவை.
                                       வசதி, வாய்ப்பு ,
                                       நட்பு,  காதல்,
                                      மரியாதை,
                                       நாகரிக நிமித்தம்
                                       பரிசீலிக்கப்படவும்,
                                        மறுக்கப்படவும்,
                                        மறைக்கப்படவும்
                                       ஆகலாம் .....ஆனால்
                                       பரிகசிக்கப்படும்போது
                                        பரிதாபப்படுகிறேன்
                                        உனக்காக.......